O św. Antonim Padewskim w Legendzie wierszowanej
Dziś wtorek – dzień poświęcony św. Antoniemu Padewskiemu. Zapraszamy więc do lektury fragmentu „Legendy wierszowanej” Henryka z Avranches mówiącego o tym, jak św. Antoni głosił kazanie, podczas którego jeden z braci miał wizję św. Franciszka z Asyżu.
Kiedy pewnego razu zebrali się bracia,
a on zaś był daleko jako nieobecny,
polecono więc głosić bratu Antoniemu,
który był w tamtym czasie wspaniałym uczonym,
teraz zaś jest Chrystusa przesławnym wyznawcą,
co cały Kościół życiem, nauką, cudami
oświeca. Wybrał temat: „Jezus Nazareński,
Król Żydowski”. Gdy mówił, oto mocny cnotą
brat imieniem Monaldus, którego to sławne
życie błyszczało zbawiennymi przykładami,
podnosi w górę oczy i widzi w powietrzu
stojącego Franciszka, mającego ręce
rozciągnięte w kształt krzyża i wszystkich swych braci
tam błogosławiącego. A w tej właśnie chwili
została z nieba zlana jakaś dziwna słodycz,
umysły braci, którzy byli tam wokoło,
napełnia dziwna radość. Wszyscy się weselą,
doznają pocieszenia oraz umocnienia,
tak, że nikt z nich wątpił, iż był tam obecny
święty ojciec, co swoich uczniów modlitwami
umacniał i troskliwie kierował był nimi.
Ten, który ongiś sprawił, że w cudowny sposób
Ambroży był obecny, by uczcić Marcina,
podczas jego pogrzebu, teraz to uczynił,
że Franciszek obecny był wśród swoich braci.
a on zaś był daleko jako nieobecny,
polecono więc głosić bratu Antoniemu,
który był w tamtym czasie wspaniałym uczonym,
teraz zaś jest Chrystusa przesławnym wyznawcą,
co cały Kościół życiem, nauką, cudami
oświeca. Wybrał temat: „Jezus Nazareński,
Król Żydowski”. Gdy mówił, oto mocny cnotą
brat imieniem Monaldus, którego to sławne
życie błyszczało zbawiennymi przykładami,
podnosi w górę oczy i widzi w powietrzu
stojącego Franciszka, mającego ręce
rozciągnięte w kształt krzyża i wszystkich swych braci
tam błogosławiącego. A w tej właśnie chwili
została z nieba zlana jakaś dziwna słodycz,
umysły braci, którzy byli tam wokoło,
napełnia dziwna radość. Wszyscy się weselą,
doznają pocieszenia oraz umocnienia,
tak, że nikt z nich wątpił, iż był tam obecny
święty ojciec, co swoich uczniów modlitwami
umacniał i troskliwie kierował był nimi.
Ten, który ongiś sprawił, że w cudowny sposób
Ambroży był obecny, by uczcić Marcina,
podczas jego pogrzebu, teraz to uczynił,
że Franciszek obecny był wśród swoich braci.
