Okno papieskie
To tu już od pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 roku miały miejsce spotkania Ojca Świętego z wiernymi zgromadzonymi na placu przed bazyliką franciszkanów. Stojąc w oknie nad wejściem do pałacu arcybiskupów krakowskich, Jan Paweł II prowadził z ludźmi wieczorne dialogi. Dziś, w X rocznicę jego śmierci, przypominamy o tym niezwykłym miejscu, zapraszając do lektury artykułu o. Andrzeja Zająca OFMConv.
Okno papieskie, bo o nim mowa, było miejscem zarówno pierwszego spotkania, 7 czerwca 1979 roku około godziny 22.00, jak i kolejnych. Wszystkie spotkania Jana Pawła II z ludźmi zgromadzonymi na placu zawsze naznaczone były niezwykłą serdecznością i spontanicznością, co raczej nie dziwi, jako że w zdecydowanej większości uczestnikami tych spotkań byli ludzie młodzi, do których zresztą wprost zwracał się Ojciec Święty.
Także tu odbywały się inne spotkania z papieżem – te związane z podaną późnym wieczorem 31 marca 2005 roku informacją o gwałtownym pogorszeniu się jego zdrowia. Niezwykle wzruszający był widok, kiedy na wieść o śmierci Ojca Świętego kilka tysięcy osób zgromadzonych na placu w jednym momencie padło na kolana. Zapadła cisza, rozległ się szloch. Ludzie nie przestawali się modlić.
Tekst artykułu o. Andrzeja w formacie PDF można pobrać tutaj: tekst.
Został on opublikowany w zbiorze pokonferencyjnym z serii „Duchowość klasztorów polskich: przekaz i komunikacja” pod tytułem „Pokój i dobro: Klasztor Franciszkanów w Krakowie”, s. 67-83.
k.gorgoń
