498 błogosławionych męczenników hiszpańskich
6 listopada wspominamy 498 męczenników hiszpańskich, którzy byli ofiarami prześladowań Kościoła w Hiszpanii w latach 1934-1937. Zostali beatyfikowani przez papieża Benedykta XVI na Placu św. Piotra w Watykanie 28 października 2007 r. Wśród nich znaleźli się także franciszkanie – Alfons López, prezbiter i Towarzysze. Była to największa beatyfikacja w historii Kościoła.
Męczennicy ponieśli śmierć za wiarę w latach 1934-36 i w roku 1937. W tym niezwykle licznym gronie znalazło się 2 biskupów, 24 księży
diecezjalnych, 462 zakonników i sióstr zakonnych, diakon, subdiakon,
seminarzysta i 7 świeckich.
Alfonso López López urodził się w Secorun
w Hiszpanii 16 listopada 1878 r., poniósł śmierć męczeńską w Samalus w Hiszpanii 3 sierpnia 1936 r. W roku 1906 wstąpił do Zakonu Braci
Mniejszych Konwentualnych w klasztorze w Granollers. Posłany do Włoch,
został przyjęty w Prowincji Serafickiej w Umbrii. Ukończył nowicjat w Osimo, składając śluby wieczyste w 1911 r. W tym samym roku przyjął
także święcenia kapłańskie. Przyjął zakonne imię Alfonso. Był
spowiednikiem w bazylice w Loreto.
Później powrócił do Granollers,
gdzie aż do 1935 r. wypełniał obowiązek mistrza postulantów i nowicjuszy. Wyróżniał się zawsze jako obdarowany cnotami chrześcijanin,
szczególnie w miłości Boga i bliźniego oraz w nabożeństwie do Dziewicy
Maryi. Był doskonałym formatorem aspirantów do życia zakonnego, których
prowadził przede wszystkim przykładem własnego życia.
Po wybuchu
hiszpańskiej wojny domowej o. Alfonso schronił się w domu przyjaciół.
Został odnaleziony i aresztowany 3 sierpnia 1936 r., razem z br.
Miguelem Remon Salvador i innym współbratem, któremu udało się uratować.
Obydwaj pozostali niewzruszeni wobec zachęty do apostazji. Zostali w końcu doprowadzeni do Samalus i rozstrzelani wieczorem. O. Alfonso
powtarzał przed śmiercią: „Wybacz im, Panie”.
Miguel Remon Salvador
urodził się w Caudé w Hiszpanii 17 września 1907 r., poniósł śmierć
męczeńską w Samalus w Hiszpanii 3 sierpnia 1936 r. W roku 1927 wstąpił
do klasztoru Braci Mniejszych Konwentualnych w Granollers, gdzie odbył
nowicjat pod przewodnictwem mistrza Alfonsa López López, później jego
towarzysza w męczeństwie.
Złożył śluby wieczyste w 1933 r. Przyjął
imię zakonne Miguel. Był zawsze osobą pełną miłości i pokoju: wykonywał
powierzone mu obowiązki w duchu wielkiego poświęcenia. Został wysłany na
dwa lata do Włoch, dla podjęcia niektórych posług przy słynnej bazylice
w Loreto. Do ojczyzny powrócił w 1935 r.
Z powodu rewolucji
antychrześcijańskiej schronił się w domu przyjaciół wraz ze swoim
mistrzem, gdzie zostali aresztowani 3 sierpnia 1936 r. Rozstrzelano ich wieczorem tego samego dnia, po tym, jak powiedzieli: „Nie
zaprzemy się nigdy tego, co przyrzekliśmy”.
Alfonso Lopez Lopez,
Michele Remon Salvador i ich czterech współbraci należących do Zakonu
Braci Mniejszych konwentualnych zostali ogłoszeni błogosławionymi 11
marca 2001 r. przez Jana Pawła II wraz z grupą 233 męczenników tego
samego okresu prześladowania.
