Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny
W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przypominamy słowa, jakie wypowiedział papież Franciszek, kiedy dokładnie rok temu tradycyjnie udał się na Plac Hiszpański, położony w centrum Rzymu, aby tam oddać hołd Matce Bożej. Ta modlitwa wypowiedziana w imieniu mieszkańców Wiecznego Miasta, może dziś stać się i naszą modlitwą.
Matko Niepokalana,
po raz piąty przybywam do Twoich stóp jako Biskup Rzymu, by złożyć Ci hołd w imieniu wszystkich mieszkańców tego miasta. Chcemy Ci podziękować za stałą troskę, z jaką towarzyszysz naszemu pielgrzymowaniu, pielgrzymowaniu rodzin, parafii, wspólnot zakonnych; pielgrzymowaniu tych, którzy każdego dnia, czasami z trudem, przemierzają Rzym, aby iść do pracy; chorych, osób starszych, wszystkich ubogich, wielu osób, które przybyły tutaj z krajów wojny i głodu.
Dziękujemy, bo skoro tylko zwrócimy się do Ciebie z myślą, spojrzeniem, lub przelotnym „Zdrowaś Maryjo”, zawsze odczuwamy Twoją macierzyńską obecność, czułą i mocną. O Matko, pomóż temu miastu rozwinąć „przeciwciała” na pewne wirusy naszych czasów: obojętności, która mówi: „to mnie nie dotyczy”; braku wychowania obywatelskiego, które gardzi dobrem wspólnym; strachu przed tym, co inne i cudzoziemcami; konformizmem przebranym w występek; obłudą oskarżania innych, gdy czynimy to samo; rezygnacją w obliczu degradacji środowiskowej i etycznej; wyzysku wielu mężczyzn i kobiet. Pomóż nam odrzucić te i inne wirusy przeciwciałami pochodzącymi z Ewangelii.
Spraw, abyśmy nabrali dobrego nawyku codziennego czytania fragmentu z Ewangelii i tak jak Ty, strzegli w sercu Słowa, żeby jako dobre ziarno przynosiło owoce w naszym życiu.
Niepokalana Dziewico,
175 lat temu, niedaleko stąd, w kościele Sant Andrea delle Fratte, dotknąłeś serca Alfonsa Ratisbonne, który w jednej chwili z ateisty i wroga Kościoła stał się chrześcijaninem. Jemu okazałaś się Matką łaski i miłosierdzia. Daj także i nam, zwłaszcza w próbach i pokusach, utkwić spojrzenie w Twoich otwartych rękach, które pozwalają łaskom Pana zstąpić na ziemię, i ogołocić się z wszelkiej zarozumiałej arogancji, byśmy uznali siebie takimi, jakimi naprawdę jesteśmy: małymi i biednymi grzesznikami, ale zawsze Twoimi dziećmi.
W ten sposób złożyć dłoń w twoich rękach, by dać się zaprowadzić z powrotem do Jezusa, naszego brata i zbawiciela, i do Ojca Niebieskiego, który niestrudzenie na nas czeka i wybacza nam, kiedy do Niego wracamy.
Dziękuję, o Matko, bo nas zawsze wysłuchujesz!
Pobłogosław Kościół, który jest w Rzymie, Pobłogosław to Miasto i cały świat.
Amen.
