Św. Agnieszka z Asyżu
16 listopada franciszkanie wspominają św. Agnieszkę z Asyżu, młodszą siostrę św. Klary, która w wieku 15 lat postanowiła iść w jej ślady i zostać klaryską. Urodziła się w Asyżu w 1197 roku. Na chrzcie otrzymała imię Katarzyna. Gdy została siostrą w klasztorze San Damiano, przyjęła imię Agnieszka. Podobno nadał je jej sam św. Franciszek, po św. Agnieszce, męczennicy z początków chrześcijaństwa, w uznaniu mężnej postawy i odwagi dziewczyny.
Legenda głosi bowiem, że wściekły ojciec, który planował dla córki inną przyszłość, a który dwa tygodnie wcześniej stracił już Klarę, wpadł w złość i wysłał swojego brata Monaldo i kilku krewnych, aby przyprowadzili dziewczynę do domu siłą. Nie mogąc jej przekonać, stryj dobył miecza, ale wtedy jego ramię zostało sparaliżowane. Pozostali krewni próbowali wyciągnąć Katarzynę z klasztoru za włosy, ale jej ciało stało się nagle tak ciężkie, że kilku mężczyzn nie było w stanie jej podnieść.
Agnieszka była bardzo pobożna, często umartwiała się, a podczas modlitw wpadała w ekstazę. Od roku 1220 była przełożoną klarysek w klasztorze w Monticelli koło Florencji. Następnie założyła klasztory klarysek w Mantui, Padwie i Wenecji. W roku 1253 wezwano ją do Asyżu z powodu choroby Klary. Była obecna 11 sierpnia przy śmierci siostry i uczestniczyła w jej pogrzebie. Zmarła w asyskim klasztorze San Damiano, trzy miesiące po śmierci św. Klary, 16 listopada 1253 roku.
W roku 1753 kanonizował ją papież Benedykt XIV. Jest patronką klarysek. W ikonografii przedstawiana jest jako młoda klaryska z księgą albo razem ze św. Klarą.
