Pierwszy klasztor został w tym miejscu zbudowany przez benedyktynów w 529 roku i poświęcony św. Szczepanowi, pierwszemu męczennikowi. W 1135 roku opactwo zostało przekazane cystersom, którzy znani ze swoich osiągnięć w budowaniu i ulepszaniu sieci wodnych, rozpoczęli budowę nowych kanałów do osuszenia miejscowych bagien. Właśnie od tego nowego (nova) kanału (fossa) swoją nazwę wzięło opactwo – Fossanova.

Cysterski kościół w opactwie został konsekrowany przez papieża Innocentego III (tego samego, który zatwierdził regułę św. Franciszka) w 1208 roku a do końca XIII wieku Fossanova posiadała już dziewięć klasztorów filialnych. Kościół w opactwie uważany jest za jeden z piękniejszych przejawów wczesnego gotyku w architekturze Italii.

Przez wieki Fossanova stanowiła cenione centrum duchowe i naukowe. Kasata opactwa nastąpiła za czasów Napoleona, w 1810 roku. Jednak papież Leon XII wykupił je i oddał kartuzom. Bracia mniejsi konwentualni przejęli je ostatecznie w 1936 roku i zorganizowali w nim niższe seminarium duchowne.

Dziś zakonnicy w Fossanovie prowadzą działalność duszpasterską, przyjmują pielgrzymów, promują kulturę i sztukę współpracując m.in. z naczelnym organem Odnowy Zabytków prowincji Lazio, z burmistrzem pobliskiego Priverno oraz obecnymi właścicielami obejścia opactwa.

Opactwo jest także centrum struktury parafialnej, na którą składa się 6 kościołów (Fossanova, S. Martino, Sonnino Scalo, Capocroce, S. Isidore, Mazzocchio).

Dzięki swojej bogatej przeszłości opactwo w Fossanovie do dziś jest fascynującym miejscem, gdzie każdy ma szansę na wyciszenie, poszukanie harmonii ducha i wsłuchanie się w historię, odrywając się choć na chwilę od szumu współczesności.

Zapraszamy do wirtualnej wycieczki po tym niezwykłym miejscu, do którego przeniesiemy się klikając tu: Opactwo Fossanova.

k.gorgoń