Św. Józef - opiekun franciszkanów
19 marca (w roku 2017 dzień ten wypada w niedzielę, dlatego liturgiczne wspomnienie przeniesione jest na poniedziałek 20 marca) Kościół wspomina św. Józefa, małżonka Najświętszej Maryi Panny i opiekuna franciszkanów. Konstytucje Zakonu Braci Mniejszych stwierdzają, że „wszyscy bracia będą czcić i naśladować św. Józefa, opiekuna zakonu, przedziwny wzór życia zakonnego”.
Jeżeli chodzi o szczegóły życia św. Józefa musimy polegać na tym, co przekazały nam o nim Ewangelie. Poświęcają mu one 26 wersów i wymieniają jego imię tylko 14 razy. Osobą św. Józefa zajmują się wprawdzie także apokryfy opowiadające o rodzinie, małżeństwie, pracy i śmierci, jednak przesiąknięte są legendami i nie można ich traktować jako źródeł.
Według Ewangelii Józef jest zwyczajnym cieślą z Nazaretu. Może jednak, zgodnie ze słowami ewangelisty Łukasza, poszczycić się niezwykłym rodowodem. Jest bowiem synem Helego, którego drzewo genealogiczne przez króla Dawida i jego ojca Jessego, przez Noego i Seta, sięga do samego Adama (por. Łk 3,23-38).
W Polsce początki kultu św. Józefa sięgają przełomu XI i XII w. Rozkwit nabożeństwa do niego przypada na czasy baroku, a główne sanktuarium świętego, ze słynącym łaskami wizerunkiem, znajduje się w Kaliszu. Papież Jan XXIII, tercjarz franciszkański, w roku 1963 ofiarował do tego sanktuarium jako wotum swój pierścień. Inny tercjarz franciszkański na Stolicy Piotrowej, papież Pius IX, w roku 1870 ustanowił św. Józefa patronem całego Kościoła. Nie są to jedyne związki cieśli z Nazaretu z franciszkanami. Przy wielu franciszkańskich świątyniach działały dawniej bractwa dobrej śmierci, których patronem jest św. Józef. Ten ruch pobożnościowy, skupiający czcicieli św. Józefa, przetrwał do dzisiaj. Obecnie jest znany pod nazwą Apostolstwa Dobrej Śmierci. Spośród tych wspólnot najbardziej znane jest Arcybractwo Męki Pańskiej, zwane Bractwem Dobrej Śmierci, które działa przy Bazylice św. Franciszka w Krakowie.
Franciszkanie wciąż pielęgnują kult swego „Opiekuna i wzoru życia zakonnego”. W wielu kościołach i klasztorach znajdują się obrazy przedstawiające św. Józefa, a w czasie modlitwy na zakończenie dnia, zakonnicy powierzają świętemu nadchodzącą noc. Modlą się aby on, patron dobrej śmierci wraz z Najświętszą Maryją Panną, towarzyszył im w chwili umierania. Jest przecież św. Józef najlepszym opiekunem. Tę jego cechę podkreślał od początku swego pontyfikatu papież Franciszek, który wskazał św. Józefa jako szczególnego patrona Kościoła naszych czasów. W swojej katechezie z 19 marca 2014 r. mówił: „Misja św. Józefa jest z pewnością wyjątkowa i niepowtarzalna, ponieważ absolutnie wyjątkowy jest Jezus. Jednakże w swojej opiece nad Jezusem, wychowywaniu Go, by wzrastał w latach, mądrości i łasce, jest on wzorem dla każdego wychowawcy, w szczególności dla każdego ojca”. Powierzajmy się zatem św. Józefowi, bo nie ma nikogo lepszego, skoro sam Bóg powierzył jego opiece swojego Syna.
k.gorgoń
Powyższy tekst powstał we współpracy Instytutu Studiów Franciszkańskich z dwumiesięcznikiem franciszkańskim „Posłaniec św. Antoniego”. Pochodzi z działu „Franciszkański kalendarz liturgiczny”, zamieszczanego w każdym numerze pisma. Dzięki kalendarzowi nie przeoczymy żadnych franciszkańskich wspomnień i dowiemy się ciekawych rzeczy na temat świętych i błogosławionych z wielkiej rodziny franciszkańskiej. Polecamy!
ISF zastrzega wszelkie prawa do publikowanych treści. Użytkownicy mogą pobierać i drukować fragmenty zawartości portalu internetowego www.isf.edu.pl wyłącznie do użytku osobistego. Publikacja, rozpowszechnianie zawartości niniejszego serwisu lub jej sprzedaż, są bez uprzedniej pisemnej zgody ISF zabronione i stanowią naruszenie ustaw o prawie autorskim, ochronie baz danych i uczciwej konkurencji.
