800-lecie zatwierdzenia Reguły św. Franciszka z Asyżu
„Biskup Honoriusz, sługa sług Bożych, umiłowanym synom, bratu Franciszkowi i innym braciom z Zakonu Braci Mniejszych pozdrowienie i apostolskie błogosławieństwo” – tak brzmią pierwsze słowa wydanej dokładnie 800 lat temu papieskiej bulli „Solet annuere”. Ojciec Święty Honoriusz III, 29 listopada 1223 r. zatwierdził nią Regułę św. Franciszka.
Do tego momentu działalność braci św. Franciszka była zatwierdzona jedynie ustnie przez papieża Innocentego III w roku 1209.
Co
jeszcze czytamy w papieskim dokumencie sprzed 800 lat? „Stolica
Apostolska ma zwyczaj pozwalać na pobożne życzenia proszących i udzielać
chętnie poparcia dla ich chwalebnych pragnień. Dlatego umiłowani w Panu
synowie, skłaniając się do pobożnych próśb waszych, regułę waszego
zakonu potwierdzoną przez niezapomnianej pamięci papieża Innocentego,
naszego poprzednika, do tej [bulli] włączoną, powagą apostolską wam
potwierdzamy i niniejszym pismem bierzemy w opiekę. Jest ona
następująca:” [tu następuje treść Reguły, w której Franciszek „przyrzeka
posłuszeństwo i uszanowanie papieżowi Honoriuszowi i jego prawnym
następcom, i Kościołowi Rzymskiemu”].
Dalsza część dokumentu
Honoriusza III brzmi: „Żadnemu więc człowiekowi nie wolno w ogóle
naruszać tego dokumentu naszego potwierdzenia albo zuchwałym
postępowaniem sprzeciwiał się mu. Gdyby jednak ktoś odważył się na to,
niech wie, że ściągnie na siebie gniew Boga wszechmogącego i Jego
świętych Apostołów Piotra i Pawła. Dan na Lateranie, 29 listopada, w ósmym roku naszego pontyfikatu”.
Do dzisiejszych czasów zachowały się
dwa egzemplarze papieskiej bulli. Jeden znajduje się w Kaplicy relikwii
przy Sacro Convento w Asyżu, drugi – w Tajnym Archiwum Watykańskim.
Reguła św. Franciszka składa się z dwunastu rozdziałów.
1. W Imię Pańskie! Zaczyna się sposób życia braci mniejszych
2. Kandydaci i sposób ich przyjmowania
3. Oficjum Boskie i post i jak bracia mają iść przez świat
4. Bracia nie powinni przyjmować pieniędzy
5. Sposób pracy
6. Bracia nie powinni niczego nabywać na własność; zbieranie jałmużny i bracia chorzy
7. Nakładanie pokuty braciom grzeszącym
8. Wybór ministra generalnego tego braterstwa i kapituła w Zielone Święta
9. Kaznodzieje
10. Upominanie i poprawianie braci
11. Bracia nie powinni wchodzić do klasztoru mniszek
12. Ci, którzy udają się do Saracenów i innych niewiernych
1. W Imię Pańskie! Zaczyna się sposób życia braci mniejszych
2. Kandydaci i sposób ich przyjmowania
3. Oficjum Boskie i post i jak bracia mają iść przez świat
4. Bracia nie powinni przyjmować pieniędzy
5. Sposób pracy
6. Bracia nie powinni niczego nabywać na własność; zbieranie jałmużny i bracia chorzy
7. Nakładanie pokuty braciom grzeszącym
8. Wybór ministra generalnego tego braterstwa i kapituła w Zielone Święta
9. Kaznodzieje
10. Upominanie i poprawianie braci
11. Bracia nie powinni wchodzić do klasztoru mniszek
12. Ci, którzy udają się do Saracenów i innych niewiernych
Jak
ważny był ten dokument dla św. Franciszka, potwierdzają jego słowa
zawarte w Testamencie: „Gdy Pan zlecił mi troskę o braci, nikt mi nie
wskazywał, co mam czynić, lecz sam Najwyższy objawił mi, że powinienem
żyć według Ewangelii świętej. I ja kazałem to spisać w niewielu prostych
słowach, i Ojciec Święty potwierdził mi. A ci, którzy przychodzili
przyjąć ten sposób życia, rozdawali ubogim wszystko, co mogli posiadać;
[…] I wszystkim moim braciom klerykom i nieklerykom zakazuję stanowczo
na mocy posłuszeństwa wprowadzać wyjaśnienia do reguły i do tych słów;
niech nie mówią: Tak należy je rozumieć. Lecz jak Pan dał mi prosto i jasno mówić i napisać regułę i te słowa, tak prosto i bez wyjaśnień
rozumiejcie je i gorliwie zachowujcie aż do końca. I ktokolwiek to
zachowa, niech w niebie będzie napełniony błogosławieństwem Ojca
najwyższego, a na ziemi błogosławieństwem umiłowanego Syna Jego z Najświętszym Duchem Pocieszycielem i ze wszystkimi mocami niebios, i ze
wszystkimi świętymi”.
